EETSTOORNIS - DIAGNOSE

Let op: Deze pagina's bevatten verouderde informatie. De NVvP werkt momenteel aan nieuwe content.

Anorexia nervosa
Met anorexia heb je geen goed beeld van je eigen lichaam: je vindt jezelf te dik, maar je bent heel erg mager. Je hebt wel eetlust, maar die negeer je het grootste deel van de tijd. Je lichaam luistert niet naar signalen van honger, of voelt geen honger meer. Je eet weinig zodat je zo min mogelijk calorieën binnen krijgt en je niet dik wordt. Dat kan op allerlei manieren: door maaltijden over te slaan, je lunchpakket weg te gooien of je eten ‘s avonds heen en weer op je bord te schuiven zonder er veel van te nemen. Als je wat eet, doe je dat vaak volgens een vast, dwangmatig patroon; bijvoorbeeld om de twee uur op een rauw worteltje knabbelen. Soms kan je vreetbuien hebben. Misschien doe je aan sport om zo nog meer gewicht te verliezen.

Je familie, vrienden en andere mensen in je omgeving dringen er misschien wel op aan dat je meer moet gaan eten. Veel patiënten proberen daarom te verbergen dat ze zo weinig eten. Daar zijn allerlei trucjes voor, zoals stiekem gaan braken, eten weggooien, zeggen dat je net hebt gegeten hebben, enzovoorts.

Als anorexia-patiënt weet je waarschijnlijk veel af van diëten en calorieën, en denk je daar een groot deel van de dag aan. Dit is erg vervelend en zwaar, omdat je daardoor maar weinig kunt nadenken aan gewone of plezierige dingen en bezigheden.

Bulimia nervosa
Als je bulimia nervosa hebt, lijd je aan vreetbuien. Dat betekent dat je in korte periode heel veel eet en daarmee doorgaat terwijl het hongergevoel al lang weg is. Zo’n vreetbui voelt alsof je jezelf niet goed kunt beheersen. Om niet te dik te worden door de vreetbuien kan het zijn dat je braken bij jezelf opwekt, laxeermiddelen gebruikt of extreme lichaamsoefeningen doet. Eten en je gewicht worden een obsessie. Je twijfelt over wat je wel en niet moet eten, en wat dat voor je uiterlijk betekent. Hierdoor is het moeilijk om je op andere dingen te concentreren. Je sociale leven kan hier flink onder lijden.

Mensen met bulimia nervosa kunnen heftig lijden onder het idee dat zij te dik zijn of dat hun lichaam niet mooi genoeg is. Terwijl daar helemaal geen aanleiding voor is. Waarschijnlijk doe je enorm je best om de buitenwereld niets te laten merken van je gepieker en problemen.

Hoe verloopt een eetstoornis?
Anorexia nervosa begint vaak met gewoon lijnen bij een normaal gewicht. Vaak hebben patiënten zelf niet in de gaten dat ze een ernstige stoornis aan het ontwikkelen zijn. Soms houden ze het ook bewust verborgen. Vaak zoeken patiënten in de eerste plaats hulp vanwege de lichamelijke gevolgen, en niet vanwege hun afwijkende eetpatroon.

De ziekte kan een zeer ernstig verloop hebben: twintig jaar na het begin van anorexia nervosa is 10% van de patiënten door uitputting of door zelfdoding overleden.

Wat zijn de gevolgen van een eetstoornis?

Door een eetstoornis kan je je somber en eenzaam gaan voelen. Je voelt je nutteloos en je hebt misschien het gevoel dat jouw leven niet telt of nergens goed voor is.

Een eetstoornis heeft ook ernstige negatieve gevolgen voor je lichaam. De menstruatie kan uitblijven, wat uiteindelijk soms leidt tot blijvende onvruchtbaarheid. Botten worden afgebroken, en dat is vaak onherstelbaar. Je krijgt last van chronische vermoeidheid en je spieren worden zwakker. Als je veel overgeeft wordt je gebit aangetast. Er kan een kaliumtekort ontstaan door het braken en laxeren, wat leidt tot hartritmestoornissen.

Wat is een normaal gewicht?
Met de Body Mass Index (BMI), kan je uitrekenen of je gewicht binnen de norm van gezond gewicht valt. De BMI bereken je als volgt: deel het aantal kilo´s door het kwadraat van de lichaamslengte in meters. Een rekenvoorbeeld: iemand van 65 kilo met een lichaamslengte van 1,70 meter heeft een BMI van 65 : (1,70 x 1,70) = 22,5.

  • Een BMI tussen de 19 en 25 wijst op een normaal gewicht.
  • Bij een BMI van 15 of lager is er sprake van extreme vermagering. Dat is bij iemand van 1,70 meter lang bij 43 kilo.
  • Bij een BMI van 30 of meer is er sprake van obesitas (ernstig overgewicht), boven de 40 morbide obesitas (ziekelijk overgewicht).