In de Gespecialiseerde GGZ worden patiënten behandeld met complexere problematiek. Ook zijn hierbij vaak meerdere professionals betrokken. In dat geval is het van belang dat iemand de integraliteit van de behandeling bewaakt.
Het is de Bestuurlijk Akkoord partijen niet gelukt om tot overeenstemming te komen over de invulling van dit ‘hoofdbehandelaarschap’ in de ggz. De minister van VWS besloot in 2014/2015 een onderzoeksprogramma uit te voeren om tot een nieuwe norm voor hoofdbehandelaarschap vanaf 2016 te komen.
In mei 2015 heeft de commissie Meurs het adviesrapport ‘Hoofdbehandelaarschap GGZ als Noodgreep’ gepresenteerd. In het advies wordt het concept van de regiebehandelaar geïntroduceerd als het centrale aanspreekpunt voor de patiënt, zijn naasten en andere bij de behandeling betrokken behandelaren. De commissie adviseert de invoering van een kwaliteitsstatuut dat daarbij de kaders aangeeft waarbinnen de zorg in de ggz wordt verleend en beschrijft de te onderscheiden verantwoordelijkheden van alle betrokken zorgverleners.
De NVvP vindt positief aan het advies dat: 1) dat de koppeling tussen financiering en hoofdbehandelaarschap door de commissie wordt afgewezen; 2) dat er helderheid komt voor de patiënt wie aanspreekpunt is; 3) dat professionals in staat worden gesteld om de verantwoordelijkheid die zij in de behandeling hebben ook ten volle waar kunnen maken.
Het rapport is voor de ggz-sector helder en ondersteunend bij het realiseren van goede kwaliteit van zorg voor de patiënt en bij het verantwoord handelen door de professional. Wel is het van vitaal belang dat de ontwikkeling van het kwaliteitsstatuut actief wordt opgepakt om op juiste wijze invulling te kunnen geven aan het regiebehandelaarschap; het advies van de commissie biedt daarvoor de aanknopingspunten.