17 November 1871 - Oprichtingsvergadering Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVP)
Vier gestichtsartsen (Johannes Nicolaas Ramaer, Arnoldus Hugo van Andel, Regnerus Lammerts van Bueren en Nicolaas Bernard Donkersloot) besloten in juni 1871 tot de oprichting van een vereniging voor psychiatrie, met drie grondslagen: de bevordering van psychiatrie als wetenschap, de behartiging van de belangen van haar beoefenaars en van het lot der krankzinnigen.
“Gemeenschappelijke beoefening en ontwikkeling der psychiatrie eenerzijds, aankweeking van psychiatrische kennis onder Nederlands geneeskundigen anderzijds, ziedaar wat onze Vereeniging wil. Doch hiermede heeft zij slechts één doel voor oogen! Het is het heil van hem aan welker belangen onze tak van wetenschap gewijd is, door hun eene doelmatige behandeling, zoowel in het begin hunner ziekte, als in het verder verloop daarvan, te verzekeren.” J.N. Ramaer (oprichtingsbijeenkomst NVP 1871)
1874 - Het belang van goede verpleging
Volgens de uitgangspunten van de morele behandeling vormde opname in het gesticht in zichzelf het belangrijkste therapeutisch instrument bij de behandeling van krankzinnigheid. Maar die opname moest dan wel voldoen aan een aantal voorwaarden: een schone, comfortabele leefomgeving met voldoende ruimte en rust, op afstand van de ziekmakende omgeving waar de krankzinnigheid ontsprong.
1876 - Wet op het Hoger Onderwijs
Elke professie beroept zich voor zijn maatschappelijke legitimatie op exclusieve deskundigheid en expertise, zo ook de psychiatrie. De doelstelling van de NVP omvatte het bijeenbrengen van beoefenaars van de psychiatrie, en uitwisseling en onderlinge verspreiding van kennis en ervaring. (Afbeelding; Schroeder van der Kolk, hoogleraar Anatomie en Fysiologie van de (destijds) Hogeschool Utrecht)
1877 - The Times rapporteert over de toestand in de gestichten
De negentiende eeuw kenmerkte zich internationaal door een sterke groei in het aantal gestichten ten behoeve van de behandeling van krankzinnigen, en naarmate de eeuw vorderde, een sterke groei in hun bewonersaantallen.
1880 - Beard Practical Treatise on nervous exhaustion
Hoewel de neuroloog George Beard (1839-1883 - Afbeelding) waarschijnlijk niet de bedenker was van de term ‘neurasthenie’, promootte hij dit concept via zijn publicaties, vooral A Practical Treatise on Nervous Exhaustion (Neurasthenia): Its Symptoms, Nature, Sequences, Treatment (1880) en American Nervousness: Its Causes and Consequences (1881). Letterlijk opgevat betekende neurasthenie zwakte van het zenuwgestel, en Beard omschreef meer dan 50 symptomen geassocieerd met de aandoening, die hij karakteriseerde als een vorm van uitputting met mentale, fysieke, en neurologische symptomen.
1880 - A Blighted Life: A True Story.
Geschiedenis, zo gaat het aforisme, wordt geschreven door de overwinnaars. Geldt dat ook voor de psychiatrie? De digitalisering heeft ondertussen veel van bronnen zeer toegankelijk gemaakt, lees bijvoorbeeld de vurige polemiek van Lady Rosina Bulwer Lytton (afbeelding), vrouw van de beroemde schrijver Sir Edward Bulwer Lytton. Het verhaal van hun ongelukkig huwelijk, hun ongelukkige scheiding, en zeer publieke vete culmineerde in het afvoeren van Lady Rosina, middels de medische verklaringen van twee gewillige artsenvrienden van Sir Edward, naar een gesticht.