Tot 2012 konden zorg- en hulpverleners kosteloos gebruik maken van een tolk. Sinds het kabinet Rutte I het mes zette in die regeling, worden medewerkers in de zorg geconfronteerd met een taalbarrière die nauwelijks te overbruggen is.
Artsen en hulpverleners vallen sinds de stopzetting van de tolkenfinanciering terug op familieleden van patiënten, die voor tolk spelen in de spreekkamer. En daarbij zijn vaak kinderen betrokken, blijkt uit onderzoek van Argos.
Kinderen laten vertalen is onwenselijk en gevaarlijk, stellen experts. Onwenselijk voor de ontwikkeling van de kinderen en gevaarlijk voor de kwaliteit van de zorg. "Je betaalt de tolken nu of later met schade", zegt psychiater Forugh Karimi, voorzitter van de afdeling Transculturele Psychiatrie van de NVvP. "Kinderen nemen de rol van de ouder over. In de psychiatrie heet dat parentificatie en dat is heel schadelijk. Het betekent dat het kind de eigen emoties op de tweede plek zet."
Door gebrek aan tolken krijgen mensen met een migratie achtergrond bovendien slechtere zorg, zeggen zorgverleners. Het is een vorm van discriminatie zegt een verloskundige.
De radio-uitzending is hier terug te luisteren.
Zie ook:
‘Taalbarrières en tolken in de zorg: wie betaalt de prijs?’ over spanning tussen afschaffing tolkenvergoeding sinds 2012 en informatieplicht zorgverlener. In Tijdschrift voor Gezondheidsrecht (2021:1 p.43, premium artikel).